Jak wystrzegać się rozpoznania cukrzycy tam, gdzie jej nie ma?

Diabetologia. Problemy w diagnostyce cukrzycy – cz. 1. Jak wystrzegać się rozpoznania cukrzycy tam, gdzie jej nie ma?

09.07.2013
dr n. med. Elektra Szymańska-Garbacz, dr hab. n. med. Leszek Czupryniak prof. UM w Łodzi, Klinika Chorób Wewnętrznych i Diabetologii, Uniwersytet Medyczny w Łodzi

Skróty: ADA – American Diabetes Association, BMI – wskaźnik masy ciała, IFG – nieprawidłowa glikemia na czczo, IGT – nieprawidłowa tolerancja glukozy, OGTT – doustny test tolerancji glukozy, WHR – wskaźnik talia-biodra

Kryteria rozpoznania cukrzycy od kilkunastu lat nie były zmieniane, są jednoznaczne i powszechnie znane. Jednak w codziennej praktyce klinicznej często spotyka się przypadki fałszywie dodatnich wyników diagnostyki w kierunku tej choroby. Poniżej przedstawiamy historie kilku pacjentów, u których błędnie rozpoznano cukrzycę, chociaż na nią nie chorowali.

Przypadek 1

71-letnia kobieta została skierowana do poradni diabetologicznej z powodu nowo rozpoznanej cukrzycy. Od kilku lat była leczona farmakologicznie przez lekarza POZ z powodu nadciśnienia tętniczego i zaburzeń lipidowych.

Wybrane treści dla pacjenta
  • Utrwalona cukrzyca noworodkowa
  • Szczegółowe zalecenia dietetyczne w stanie przedcukrzycowym
  • Cukrzyca – typy cukrzycy, badania i sposoby leczenia
  • Cukrzycowa choroba nerek (CChN; dawniej nefropatia cukrzycowa)
  • Dieta cukrzycowa
  • Cukrzyca MODY
  • Cukrzyce wtórne
  • Hiperglikemia poranna
  • Cukrzyca typu 1 – LADA
  • Zmiany w układzie ruchu związane z cukrzycą

Napisz do nas

Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek, zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.