Od Redakcji: Artykuł napisany specjalnie dla "Medycyny Praktycznej" i "Polskiego Archiwum Medycyny Wewnętrznej".
Tłumaczyła dr med. Ewa Płaczkiewicz-Jankowska
Zostaliśmy zarzuceni doniesieniami z dużego
badania Action to Control Cardiovascular Risk
in Diabetes (ACCORD) na temat większej śmiertelności
wśród chorych na cukrzycę typu 2 przydzielonych
losowo do grupy intensywnego leczenia
hipoglikemizującego, w porównaniu z chorymi
przydzielonymi do grupy leczonej standardowo,[1] a także widocznego zróżnicowanego wpływu intensywnej
kontroli glikemii na powikłania mikronaczyniowe.[2]
W badaniu ACCORD uczestniczyło
10 251 chorych na cukrzycę typu 2 ze zwiększonym
odsetkiem hemoglobiny glikowanej (HbA1c
>=7,5%) oraz z chorobą sercowo-naczyniową lub z >2 czynnikami ryzyka sercowo-naczyniowego,
których przydzielono losowo do grupy intensywnej
kontroli glikemii (docelowy odsetek HbA1c <6,0%) i do grupy leczonej standardowo (docelowy odsetek
HbA1c 7,0–7,9%). W obrębie tych grup przeprowadzono
kolejną randomizację chorych do grup intensywnego
leczenia nadciśnienia tętniczego i leczenia
zaburzeń lipidowych. Mikronaczyniowymi
punktami końcowymi były wskaźniki czynności
nerek, oczne powikłania cukrzycy i neuropatia
obwodowa.
