Przełomowe badania kliniczne w diabetologii

15.07.2013
prof. dr hab. n. med. Jacek Sieradzki, Katedra i Klinika Chorób Metabolicznych Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie

Zobacz także serwis www.badaniaklinicznewpolsce.pl

Wstęp

W ostatnim dziesięcioleciu XX wieku ugruntował się pogląd, że problem wyrównania i leczenia cukrzycy można rozwiązać, dążąc do jak najbardziej zbliżonych do prawidłowych wartości glikemii – tzw. prawie normoglikemii. Pogląd ten oparto na wynikach 2 badań, tj. DCCT (Diabetes Control and Complications Study)1 oraz UKPDS (United Kingdom Prospective Diabetes Study).2 Zasadą leczenia stało się dążenie do normalizacji glikemii za wszelką cenę, co – jak się potem okazało – było możliwe w odniesieniu do pacjentów rozpoczynających intensywne leczenie już w momencie wykrycia cukrzycy, tak jak w wymienionych wyżej badaniach. Problem wyrównania glikemii u chorych na cukrzycę typu 2 okazał się bardziej złożony, co rozstrzygnięto dopiero w pierwszej dekadzie obecnego stulecia.

Wybrane treści dla pacjenta
  • Hiperglikemia poranna
  • Utrwalona cukrzyca noworodkowa
  • Niedocukrzenie (hipoglikemia)
  • Zespół hiperglikemiczno-hiperosmolalny
  • Dieta cukrzycowa
  • Cukrzyca typu 1 o podłożu autoimmunologicznym
  • Neuropatia cukrzycowa
  • Szczegółowe zalecenia dietetyczne w stanie przedcukrzycowym
  • Zmiany w układzie ruchu związane z cukrzycą
  • Cukrzyca ciążowa – rozpoznanie, normy, skutki, poród, leczenie

Napisz do nas

Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek, zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.